Świat literatury w żałobie. Alice Munro zmarła w wieku 92 lat

Alice Munro Źródło:Facebook / Alice Munro Nagroda Bookera była tylko początkiem. Cztery lata później Alice Munro odebrała Nagrodę Nobla. Nazwano ją wtedy „mistrzynią współczesnego opowiadania”. Zmarła legenda kanadyjskiej literatury.

Kanadyjska pisarka Alice Munro, laureatka literackiej Nagrody Nobla, odeszła w wieku 92 lat w domu opieki w Ontario. O śmierci kanadyjskiej pisarki poinformowała we wtorek gazeta „The Globe and Mail”. Powołując się na źródła w rodzinie dziennikarze przekazali, że od 10 lat cierpiała ona na demencję.

Nie żyje Alice Munro

Alice Munro urodziła się 10 lipca 1931 roku w Wingham w prowincji Ontario w Kanadzie w rodzinie hodowców lisów i drobiu. Do Vancouver przeniosła się w 1951 roku ze swoim pierwszym mężem, Jamesem Munro.

Pisarka siebie za czasów związku z pierwszym mężem opisywała jako „gospodynię domową B-minus”. Musiała prosić go nawet o pieniądze na zakupy spożywcze. Pisać zaczynała dopiero, kiedy ich córki kładły się spać. To wtedy też zaczęła pisać krótkie formy, które przyniosły jej największą sławę. Przy dłuższych – jak sama mówiła – nie mogła się skupić przy nadmiarze obowiązków.

Opowiadania przyniosły jej sukces

Jej pierwsze teksty publikowane były w gazetach. Dopiero potem przełożyły się ona na wydany w 1968 roku zbiór opowiadań „Taniec szczęśliwych cieni”. Momentalnie zdobył on najważniejszą wówczas kanadyjską nagrodę literacką – Nagrodę Gubernatora Generalnego.

W 1972 roku Alice Munro rozwiodła się z pierwszym mężem. Sukces pierwszego opowiadania sprawił, że w pełni skupiła się na pisaniu. W 1976 roku ponownie wzięła ślub, tym razem z geografem Geraldem Fremlinem. Para żyła razem do jego śmierci w 2013 roku.

Najpierw Nagroda Bookera, potem Nobla

W 1980 roku pisarka otrzymała nominację do Nagrody Bookera za „Za kogo ty się uważasz?”. I choć wtedy nie udało jej się jej zdobyć, w 2009 roku odebrała Nagrodę Bookera za całokształt twórczości.

Zaledwie cztery lata później – w 2013 roku – pisarka otrzymała literacką Nagrodę Nobla. Określono ją wtedy „mistrzynią współczesnego opowiadania”. Była pierwszą Kanadyjką wyróżnioną tą nagrodą.

Jej książki przetłumaczono na kilkadziesiąt języków. W Polsce ukazały się m.in. „Taniec szczęśliwych cieni”, „Za kogo Ty się uważasz?”, „Księżyce Jowisza”, „Dziewczyny i Kobiety”, czy „Widok z Catle Rock.