Przeszła pandemię, dwie wojny i została rekordzistką długowieczności. Ile ma lat?

Ethel Caterham Źródło: Facebook / Hallmark Luxury Care Homes Ethel Caterham, 115-letnia mieszkanka domu opieki w hrabstwie Surrey, została uznana za najstarszą żyjącą osobę na świecie. Wydarzenie nie tylko wzbudziło zainteresowanie mediów na całym globie, ale również przywróciło Wielkiej Brytanii miejsce na liście rekordów długowieczności po raz pierwszy od blisko czterech dekad.

Sekret długiego życia? Według samej jubilatki – spokój, uśmiech i „robienie tego, co się lubi”.

115-latka z Wielkiej Brytanii pobiła rekord długowieczności. Zdradza swój sekret

Caterham została ogłoszona najstarszą żyjącą osobą na świecie 30 kwietnia 2025 roku, po śmierci brazylijskiej zakonnicy Inah Canabarro Lucas, która dożyła 116 lat. Poprzednią Brytyjką, która dzierżyła ten tytuł, była Anna Williams w 1987 roku.

Miała wówczas 114 lat. Ethel, urodzona 21 sierpnia 1909 roku, stała się tym samym symboliczną łączniczką między epokami – jako ostatnia żyjąca poddana króla Edwarda VII i jedna z nielicznych osób na świecie, które pamiętają wydarzenia sprzed I wojny światowej.

Tytuł ten został potwierdzony przez dwie międzynarodowe organizacje: LongeviQuest oraz Gerontology Research Group. Obie specjalizują się w weryfikacji wieków najstarszych osób i współpracują z Księgą Rekordów Guinnessa. Wiek Caterham został uznany za autentyczny po wnikliwej analizie dokumentów historycznych.

Dzieciństwo na przełomie epok

Ethel urodziła się w wiosce Shipton Bellinger w Hampshire jako jedno z ośmiorga dzieci. Dzieciństwo spędziła w pobliskim Tidworth w hrabstwie Wiltshire. To były czasy, gdy w Anglii nie było jeszcze powszechnej elektryfikacji, a kobiety dopiero zaczynały walczyć o prawa wyborcze. Ethel wspominała niejednokrotnie, że dorastała w świecie prostym, ale pełnym wyzwań. Jej ojciec był stolarzem, a matka zajmowała się domem.

W wieku 18 lat podjęła decyzję, która znacząco wpłynęła na jej przyszłość – wyjechała do Indii Brytyjskich w ramach au pair (programu wymiany kulturowej) w rodzinie wojskowej. Był to nie tylko wyraz odwagi, ale i niezależności – cech, które charakteryzowały ją przez całe życie. Spędziła tam trzy lata, ucząc się obyczajów kolonialnych Indii i zdobywając bezcenne doświadczenie.

Małżeństwo, podróże i wojskowe życie

Po powrocie do Anglii w 1931 roku Ethel poznała swojego przyszłego męża, podpułkownika Normana Caterhama. Był on oficerem w Royal Army Pay Corps – oddziale odpowiedzialnym za administrację płacową w brytyjskiej armii. Pobrali się w 1933 roku w katedrze w Salisbury, gdzie Norman był chórzystą.

Ich wspólne życie wiązało się z częstymi przeprowadzkami. Stacjonowali m.in. w Gibraltarze i Hongkongu. W tym ostatnim miejscu Ethel założyła przedszkole – było to jej osobiste przedsięwzięcie, które spełniło marzenie o pracy z dziećmi. „Byłam na całym świecie i wylądowałam w tym uroczym domu, gdzie wszyscy się dla mnie przewracają, dając mi wszystko, czego chcę” – przyznała po latach z uśmiechem.

Caterhamowie mieli dwie córki, a po przejściu Normana na emeryturę powrócili do Wielkiej Brytanii. Mąż Ethel zmarł w 1976 roku. Od tego czasu wdowa mieszkała sama aż do momentu zamieszkania w domu opieki w Lightwater, w którym spędziła ostatnie pięć dekad.

Sekret długowieczności

Ethel Caterham nie przypisuje swojego długiego życia żadnej konkretnej diecie, ćwiczeniom czy suplementom. Zamiast tego wskazuje na proste życiowe zasady, które konsekwentnie stosowała:

„Biorę wszystko na siebie, wzloty i upadki” – powiedziała w rozmowie z BBC Radio Surrey w 2020 roku.

Dodała też: „nigdy się z nikim nie kłóci” oraz „Słucham i robię to, co lubię”.

W tych słowach kryje się życiowa filozofia oparta na akceptacji, cierpliwości i optymizmie. Opiekunowie Caterham twierdzą, że jej pogodna natura i wdzięczność wobec codziennych drobiazgów wpływają pozytywnie nie tylko na jej stan zdrowia, ale również na atmosferę w całym domu opieki.

Senioralna aktywność i rodzina

Ethel ma dziś trzy wnuczki oraz pięcioro prawnucząt. Choć wiek nie pozwala jej już na aktywne uczestnictwo w ich życiu, pozostaje w bliskim kontakcie z rodziną, która regularnie ją odwiedza.

Jeszcze do 97. roku życia prowadziła samochód. Przez dekady była pasjonatką gry w brydża i chętnie uczestniczyła w spotkaniach towarzyskich. Nawet po setnych urodzinach regularnie uczestniczyła w zajęciach organizowanych w domu opieki, m.in. w śpiewach, rozwiązywaniu krzyżówek i spotkaniach z lokalną społecznością.

W 2020 roku przeszła zakażenie koronawirusem SARS-CoV-2, z którego w pełni się wyleczyła – co samo w sobie było uznawane za cud w jej wieku.

Symboliczna postać dla Wielkiej Brytanii

Ethel Caterham stała się nie tylko najstarszą osobą na świecie, ale również symbolem pokolenia, które niemal całkowicie odeszło. Jako ostatnia żyjąca osoba urodzona w 1909 roku i ostatnia poddana Edwarda VII stanowi pomost między epoką przedwojenną a współczesnością cyfrową.

Organizacje zajmujące się badaniem długowieczności, jak LongeviQuest, przewidują, że jeśli stan zdrowia Caterham utrzyma się, może ona zbliżyć się do absolutnego rekordu świata – 122 lat Jeanne Calment z Francji. Choć to wciąż odległa perspektywa, wiele wskazuje na to, że Ethel ma w sobie niezwykłą siłę i pogodę ducha, która może ją dalej prowadzić przez kolejne lata.