Wyjątkowo rzadki drapieżnik po latach wrócił do Polski. Lasy Państwowe wydały komunikat

Sokół wędrowny (Falco peregrinus) Źródło: Facebook / Nadleśnictwo Maskulińskie, Lasy Państwowe W poniedziałek 23 czerwca Nadleśnictwo Maskulińskie poinformowało o namierzeniu gniazda sokoła wędrownego na swoim terenie. Lasy Państwowe podkreślają, że jest to „skrajnie rzadki gatunek”.

O odnalezieniu pierwszego od lat gniazda sokoła wędrownego (Falco peregrinus) poinformowali pracownicy Nadleśnictwa Maskulińskie. To jednostka z siedzibą w Rucianem-Nidzie w województwie warmińsko-mazurskim. W jej zasięgu znajdują się grunty gmin: Pisz, Mrągowo, Mikołajki, Ruciane, Orzysz, Piecki oraz gmin miejskich: Mikołajki i Ruciane-Nida.

Po latach natrafiono w Polsce na gniazdo sokoła wędrownego

To właśnie na tym obszarze udało się znaleźć stare gniazdo kruka, w którym jaja złożyły sokoły wędrowne. Wiadomo, że doczekały się już dwóch młodych. „Odnalezienie gniazda to efekt trwającej od dłuższego czasu, bardzo udanej współpracy z członkami Komitetu Ochrony Orłów” – podkreślano w komunikacie Lasów Państwowych.

„Ten skrajnie rzadki ptak lęgowy, po wielu latach nieobecności, bardzo powoli wraca do środowiska. Jednakże polska populacja nadrzewna nadal jest ogromną rzadkością. Tym bardziej cieszy, że możemy się poszczycić własnym rewirem” – dodawali pracownicy Nadleśnictwa Maskulińskie.

„Nasz kolega podleśniczy w trakcie pracy sokolim okiem wypatrzył w locie ptaka z rodziny Falconidae. Odgłosy wskazywały na sokoła wędrownego! Weryfikacja nagranego materiału dźwiękowego oraz wykonanych zdjęć potwierdziły tę tezę” – relacjonowali.

Pomoc ornitologów z Komitetu Ochrony Orłów polegała na tym, że przeczesali oni rewir i wypatrzyli gniazdo. „Gratulujemy i dziękujemy (ornitologom i sokołom). Wstępny plan ochrony już wypracowany. Zrobimy wszystko co w naszej mocy i będziemy trzymali kciuki, żeby sokół z nami został na stałe” – zapewniali leśnicy.

Sokół wędrowny w Polsce

Jeszcze na początku XX wieku sokół wędrowny zamieszkiwał teren całej Polski. Populacja tych ptaków gwałtownie zmniejszyła się jednak około roku 1950. Od tego czasu obserwowano je sporadycznie, podjęto więc prace mające odbudować ten gatunek w naszym kraju. W te działania zaangażowały się instytucje nadzorowane przez Ministerstwo Klimatu i Środowiska.