Skamieniałe pióro przetrwało w skale wulkanicznej. Naukowcy w szoku

Sęp indyjski Źródło: Animalia.bio / elefriends 101 Naukowcy znaleźli liczącą 30 tys. lat skamieniałość przedstawiającą pełną detali tkankę zwierzęcą. Mowa m.in. o idealnie zachowanych piórach.

Analiza datowanej na 30 tys. lat skamieliny sępa w centralnych Włoszech zszokowała naukowców. Podkreślają oni, że jest to pierwszy taki przypadek, by skała wulkaniczna pozwoliła zaobserwować nawet mikroskopijne detale piór ptaka.

Niezwykła skała. W środku zamknięte były pióra ptaka

Opisywana tutaj skała została odnaleziona w roku 1889 w pobliżu Rzymu. Jest niezwykle cenna ze względu na zachowane w niej trójwymiarowe szczątki, takie jak powieki ptaka czy pióra skrzydeł. Najnowsze badania skamieliny pozwoliły jednak dotrzeć do jeszcze bardziej zdumiewających detali. W wulkanicznej skale zachowały się mikroskopijne struktury pigmentu piór.

Najnowsze odkrycie opisano w magazynie „Geology”. Jak tłumaczą naukowcy, pióra prehistorycznego ptaka zachowały się w kamieniu z grupy zeolitów. To minerały glinokrzemianowe o różnym składzie chemicznym, właściwościach i postaci kryształów. Czegoś podobnego wcześniej nie obserwowano.

Nowy rodzaj skamieliny

– Skamieniałe pióra zwykle zachowują się w starych skałach ilastych, znajdujących się na dnie jezior czy zatok – tłumaczyła dr Valentina Rossi z Uniwersytetu University College Cork (UCC) w Irlandii.

– Skamieniały sęp zachował się w osadzie z popiołu, co jest niezwykle nietypowe. Kiedy analizowaliśmy upierzenie skamieniałego sępa, znaleźliśmy się na nieznanym terytorium. Te pióra nie były podobne do niczego, co zwykle widzimy w innych skamielinach – podkreślała.

Naukowcy rozpoznali zeolity dzięki użyciu zaawansowanych mikroskopów elektronowych oraz zastosowaniu analizy chemicznej. W swoich badaniach podkreślali, że skały ten utworzyły się z pyłu wulkanicznego, który otoczył delikatną strukturę piór.

Przełom w geologii

– Przywykliśmy do myślenia, że wulkaniczne skamieliny są związane z gorącą, szybko poruszającą się magmą, która niszczy delikatne tkanki – mówił profesor Dawid A. lurino z Uniwersytetu w Mediolanie.

– Jednakże te warunki geologiczne są skomplikowane i mogą obejmować złoża o niskich temperaturach, które konserwują tkanki miękkie na poziomie komórkowym – dodawał.

Profesor Maria McNamara z UCC zauważyła, że „skamieliny nie przestają nas zaskakiwać, czy to ze względu na nowe gatunki, dziwne kształty, albo jak w tym wypadku – nowe style skamieniałej konserwacji”.

– Nigdy nie spodziewaliśmy się, że znajdziemy delikatne tkanki takie jak pióra, zachowane w skale wulkanicznej. Odkrycia tego typu poszerzają zakres potencjalnych typów skał, w których możemy znaleźć skamieliny, nawet takie przechowujące wrażliwe tkanki miękkie – dodawała.