Nowe zdjęcia naukowców, widać na nich gigantyczny antycyklon. Jest większy od Ziemi
Jowisz w UV Źródło: Facebook / NASA Niedawno opublikowane przez NASA zdjęcie Jowisza, wykonane za pomocą Kosmicznego Teleskopu Hubble’a, ukazuje największą planetę Układu Słonecznego w świetle ultrafioletowym (UV). Dzięki niemu udało się uchwycić gigantyczny antycyklon szalejący na tej planecie. Unikalna perspektywa uzyskana dzięki zastosowaniu światła UV pozwala na obserwację zjawisk niewidocznych w zakresie światła widzialnego, dostarczając cennych informacji o atmosferze Jowisza. Na zdjęciu szczególną uwagę zwraca słynna Wielka Czerwona Plama – gigantyczny antycyklon na południowej półkuli Jowisza. W zakresie ultrafioletu obszar ten przybiera jasnoniebieski odcień, co kontrastuje z jego charakterystycznym czerwonym kolorem widocznym w świetle widzialnym. Ta zmiana barwy wynika z różnic w sposobie, w jaki różne długości fal świetlnych są pochłaniane i odbijane przez cząsteczki w atmosferze planety. twitter Światło ultrafioletowe to rodzaj promieniowania elektromagnetycznego o krótszych falach niż światło widzialne, niewidoczny dla ludzkiego oka. Jednak niektóre zwierzęta, takie jak pszczoły, potrafią je dostrzegać. Aby umożliwić nam obserwację Jowisza w tym zakresie, naukowcy tworzą obrazy w tzw. fałszywych kolorach, przypisując poszczególnym filtrom UV odpowiednie barwy z zakresu światła widzialnego. W przypadku omawianego zdjęcia zastosowano następujące przypisania: Dzięki temu możemy podziwiać detale atmosfery Jowisza w sposób dla nas zrozumiały. Wielka Czerwona Plama to największa znana burza w Układzie Słonecznym. Jej średnica wynosi około 16 000 km, co oznacza, że jest większa od średnicy Ziemi. Obraca się w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara, wykonując pełen obrót w ciągu około sześciu dni. Burza ta jest obserwowana od co najmniej 1831 roku, a jej początki mogą sięgać nawet XVII wieku, kiedy to Giovanni Cassini w 1665 roku opisał „stałą plamę” na Jowiszu. Od momentu rozpoczęcia obserwacji Wielka Czerwona Plama systematycznie się zmniejsza. W XIX wieku jej średnica wynosiła około 40 000 km, co oznacza, że mogła pomieścić trzy Ziemie obok siebie. Obecnie jej rozmiar to około 16 000 km, co wskazuje na znaczące zmniejszenie w ciągu ostatnich 150 lat. Naukowcy nie są pewni, czy plama będzie nadal maleć, czy osiągnie stabilny rozmiar. Mimo wieloletnich badań dokładna przyczyna charakterystycznej czerwonej barwy plamy pozostaje tajemnicą. Jedna z hipotez sugeruje, że może to być efekt obecności fosforowodoru, który pod wpływem promieniowania słonecznego rozkłada się, tworząc czerwony fosfor. Inne teorie wskazują na reakcje chemiczne w górnych warstwach atmosfery Jowisza, jednak brak jednoznacznych dowodów na poparcie którejkolwiek z nich. Publikacja ultrafioletowego zdjęcia Jowisza zbiegła się z momentem tzw. opozycji planety. Opozycja ma miejsce, gdy Jowisz, Ziemia i Słońce znajdują się w jednej linii, z Ziemią pośrodku. W tym czasie Jowisz jest najbliżej naszej planety, co pozwala na jego lepszą obserwację. Tego typu układ zdarza się co około 13 miesięcy, umożliwiając astronomom dokładniejsze badania gazowego olbrzyma. W okresie opozycji Jowisza na nocnym niebie można było zaobserwować tzw. „paradę planet”. Obok Jowisza widoczne były również Mars, Wenus, Saturn, Uran i Neptun. Cztery z nich – Jowisz, Wenus, Saturn i Mars – są dostrzegalne gołym okiem, natomiast do obserwacji Urana i Neptuna niezbędny jest teleskop ze względu na ich większą odległość od Ziemi.
Wielka Czerwona Plama w nowym świetle
Tajemnice światła ultrafioletowego
Gigantyczna burza trwa od wieków
Kurcząca się plama. Co to oznacza?
Nieznane źródło czerwieni
Jowisz jest w opozycji
Parada planet na niebie