Kiedy kobiety niosą trumnę. „Dom pogrzebowy jest moją formą żałoby”

W kategorii „aktu odwagi” traktowałabym wejście do tak trudnej branży.

Jestem medykiem, od lat pracuję ze śmiercią, w hospicjum. Co zresztą też stało się tematem nieprzychylnych komentarzy, bo niektórym się wydaje, że opieki hospicyjnej z opieką już po śmierci nie da się jakoś zawodowo „łączyć”. Usłyszałam nawet, że celowo uśmiercam pacjentów, by potem zarabiać na ich pochówku.

Co pani odpowiada na takie komentarze?

Inteligentny człowiek wie, że gdyby chodziło o pieniądze, to mam ich więcej dzięki temu, że podopieczni hospicjum jak najdłużej żyją.

Odpowiedziałam wtedy właśnie tak, dosadnie.